Ενδιαφέρουσες για την κοινότητα επιστημ. εξελίξεις σε θέματα της Ρευματολογίας
Σύμφωνα με πρόσφατη ανασκόπηση της ΟΛΗΣ σχετικής βιβλιογραφίας σχετικά με την ΑΣΦΑΛΕΙΑ των ανοσοστροποιητικών φαρμάκων (κλασσικά πχ μεθοτρεξάτη / βιολογικοί / στοχευμένα πχ tofacitinib) στην ρευματοειδή αρθρίτιδα, φάνηκε ότι
Το Plaqeunil (hydroxychloroquine) είναι ένα ήπιο ανοσοτροποποιητικό και παλιό φάρμακο (> 50 χρόνια). Εξακολουθεί πάντως να έχει ρόλο στην σύγχρονη θεραπευτική των αυτοάνοσων ρευματικών νοσημάτων
Με πρόσφατη ανακοίνωση (19/12/19) του Αμερικανικού Οργανισμού φαρμάκων & Τροφίμων (FDA) υπογραμμίζεται η ιδιαίτερη προσοχή στη χορήγηση Γκαμπαπεντινοειδών (gabapentin πχ Neurontin και pregabalin πχ Lyrica) σε άτομα με αυξημένο κίνδυνο για αναπνευστικά προβλήματα , όπως
Είναι από χρόνια γνωστό ότι η ουρική νόσος σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο για καρδιαγγειακή νόσο (εμφράγματα, εγκεφαλικά κα), χωρίς όμως να είναι πλήρως γνωστό αν το ίδιο το ουρικό οξύ* έχει παθογενετικό ρόλο.
Πρόσφατη μελέτη (25-10-19) στο έγκριτο περιοδικό εσωτερικής παθολογίας JAMA Netw Open, έδειξε, μέσα από την ομάδα παρακολούθησης Women's Health Initiative με 77 206 μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες (παρακολούθηση 14 χρόνια), για ακόμη μια φορά ότι,
Πρόκειται για ανασκόπηση της συνολικής σχετικής βιβλιογραφίας (19 μελέτες) σύμφωνα με την οποία φάνηκε ότι, τόσο η λιπώδης μάζα , όσο και η αναλογία λίπους στο σώμα, αποτελούν πιθανούς παράγοντες κινδύνου για ανάπτυξη οστεοαρθρίτιδας (ΟΑ, εκφυλιστικό νόσημα των αρθρώσεων) στο γονάτο (κίνδυνος OR από 1,4 έως 2,3), στο ισχίο και την άκρα χείρα
Σύμφωνα με τις μόλις δημοσιευμένες συστάσεις της OARSI (Osteoarthritis Research Society International), αυτό που ισχυρά συνιστάται για την αντιμετώπιση ασθενών με Οστεοαρθρίτιδα (ΟΑ - εκφυλιστικό νόσημα των αρθρώσεων) είναι :
Πρόσφατη μελέτη από την Ηνωμένο Βασίλειο έδειξε ότι οι ασθενείς με Ρευματοειδή Αρθρίτιδα (ΡΑ), έχουν κατά την έναρξη της νόσου, συγχρόνως και άλλες συνοσηρότητες (άλλα συνοδά νοσήματα πχ καρδιαγγειακή νόσος, διαβήτης, κατάθλιψη κα).
Για άλλη μια φορά φάνηκε βιβλιογραφικά ότι η συγχορήγηση κλασσικών αντι-ρευματικών φαρμάκων (csDMARDS, πχ μεθοτρεξάτη) με βιολογικό παράγοντα σχετίζεται με μικρότερο κίνδυνο (περίπου 25% / HR 0.76, 95% CI 0.55-1.05) για μελλοντική διακοπή του βιολογικού σε σχέση με ασθενείς που έλαβαν βιολογικό ως μονοθεραπεία.
Η προσβολή του πνεύμονα (Διάμεση πνευμονική νόσος / ILD) αποτελεί μια από τις σοβαρές εξω-αρθρικές προσβολές της Ρευματοειδούς Αρθρίτιδας.