Τι είναι η οστεοπόρωση

Μεταβολικό α-συμπτωματικό νόσημα των οστών, που χαρακτηρίζεται από "αδύναμο - αραιό" οστό (μειωμένη οστική πυκνότητα/BMD) σε συνδυασμό με διαταραχή της οστικής αρχιτεκτονικής. Κάτι τέτοιο σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο για κάταγμα (πιο συχνά στη σπονδυλική στήλη, στο ισχίο (το πιο σοβαρό) και στην πηχεοκαρπική αλλά και σε άλλα σημεία) αλλά και με αυξημένο κίνδυνο για θάνατο (αφού 20% των ασθενών με κάταγμα ισχίου, δυστυχώς θα πεθάνει στον 1ο χρόνο)

Υπάρχουν πολλές μορφές οστεοπόρωσης, εκ των οποίων οι πιο συχνές είναι :

• μετεμμηνοπαυσιακή: η πιο συχνή, εμφανίζεται σε γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση, λόγω απώλειας των οιστρογόνων και της προστατευτικής δράσης αυτών στο οστό 
• επαγόμενη από κορτιζόνη: για αυτό και ΚΑΘΕ ασθενής που πρόκειται να λάβει κορτιζόνη > 3 μήνες πρέπει να λαμβάνει προστασία 
• γεροντική: μετά τα 70-75 έτη, σε άνδρες και γυναίκες 

Η διάγνωση γίνεται κυρίως με τη μέθοδο DEXA (εκτίμηση BMD: Tscore < -2,5 σε ΟΜΣΣ ή ισχίο, πχ -2,8 = οστεοπόρωση), θεραπεία όμως θα χρειαστούν και κάποιες γυναίκες με οστεοπενία (πχ Tscore = -2,2) & αυξημένο καταγματικό κίνδυνο (FRAX), όπως ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΓΥΝΑΙΚΑ με κάταγμα χαμηλής βίας (ανεξαρτήτως BMD). Να τονισθεί ότι σε γυναίκες με οστεοπενία ΧΩΡΙΣ αυξημένο καταγματικό κίνδυνο ΔΕΝ απαιτείται θεραπεία. Πριν την έναρξη θεραπείας απαιτείται πάντα συγκεκριμένος εργαστηριακός έλεγχος, για αποκλεισμό υποκείμενου νοσήματος  (2θης οστεοπόρωση) 

Οι διεθνείς οδηγίες συνιστούν διφωσφονικά ή denosumab ως 1ης γραμμής αγωγή, πάντα σε συνδυασμό με ασβέστιο & βιτ D3. Η διάρκεια θεραπείας είναι μακροχρόνια αλλά σε καμία περίπτωση εφ όρου ζωής. Η άσκηση έχει ευεργετικό ρόλο.   

Έχει τέλος ιδιαίτερο ενδιαφέρον το γεγονός ότι η οστεοπόρωση είναι ένα ΧΡΟΝΙΟ νόσημα που: 

α) θεραπεύεται

β) και έτσι η θεραπεία είναι δυνατό ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ να σταματήσει κάποια στιγμή και για κάποιο χρονικό διάστημα