Τι κάνουμε σε ασθενή με οστεοπενία
Οστεοπενία ονομάζεται το φάσμα από -1 έως -2,4 (Tscore) στην μέτρηση οστικής πυκνότητας (BMD) με τη μέθοδο DEXA. Τιμές μεγαλύτερες από -2,5 (πχ -2,8) ορίζονται οστεοπόρωση και ο ασθενής χρήζει θεραπείας.
Αν και αρχικά η οστεοπενία θεωρήθηκε ασφαλές προστάδιο της οστεοπόρωσης, εδώ και λίγα χρόνια έχει αποδειχθεί οτι κατάγματα είναι δυνατόν να εμφανισθούν και στο στάδιο αυτό, σε ειδικές όμως ομάδες ασθενών (1) . Αυτός ήταν ο λόγος που εφαρμόσθηκε παγκοσμίως ο FRAX, ένα εργαλείο εκτίμησης καταγματικού κινδύνου σε γυναίκες με οστεοπενία.
Εφόσον μια φυσιολογική γυναίκα (χωρίς ιστορικό κατάγματος , λήψη κορτιζόνης ή άλλων σοβαρών προβλημάτων υγείας) είναι σε οστεοπενία και δεν έχει αυξημένο καταγματικό κίνδυνο με βάση τον FRAX, δεν απαιτείται ΚΑΜΙΑ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ. Η χορήγηση ασβεστίου και βιτ D3 στις γυναίκες αυτές αποτελεί μια συχνή τακτική, η οποία όπως έχει αποδειχθεί ισχυρά πλέον ότι δεν προσφέρει τίποτα, ούτε στην οστική πυκνότητα ούτε στον καταγματικό κίνδυνο (2). Άσκηση και γαλακτοκομικά, σε κάποιο βαθμό, ίσως φανούν χρήσιμα.
Αν ο καταγματικός κίνδυνος με τη χρήση FRAX είναι αυξημένος (> 20% για σπονδυλικό κάταγμα και > 3% για ισχίο, με βάση τις διεθνείς συστάσεις), η ασθενής με οστεοπενία αντιμετωπίζεται ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΣΑΝ ΝΑ ΕΧΕΙ ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΗ (οστική ευθραυστότητα)
(1) National Osteoporosis Foundation. Clinician's Guide to Prevention and Treatment of Osteoporosis. Washington, DC: National Osteoporosis Foundation; 2008.
(2) Effects of vitamin D supplementation on musculoskeletal health: a systematic review, meta-analysis, and trial sequential analysis. Mark J Bolland, Andrew Grey, Alison Avenell, The Lancet Diabetes & Endocrinology Published:October 04, 2018 DOI:https://doi.org/10.1016/S2213-8587(18)30265-1